Herhalde müzik hayatımı değiştiren gelişme, Boğaziçi'nin ilk günlerinde BGST'nin gösterisini izlemem oldu. Tesadüfen Kırmızı Salon'daki gösteriyi izlemiştim ve tam anlamıyla büyülenmiştim. Hem dansın güzelliği, hem müziklerin etkileyiciliği beni yeni bir müzik tarzıyla tanıştırdı.
Sonra Kardeş Türküler'in öncülüğünde çıkılan yolda Kalan Müzik ve Doublemoon'un da yardımıyla pek çok yeni tür müzikle tanıştım. Hele bizim yakınımızdaki etnik toplulukların şarkılarını müzik olarak o kadar benimsedim ki, insanları insan oldukları için sevmeyi bile bu şarkılardan öğrendim diyebilirim. Aynı ekmeği yiyoruz çünkü, aynı suyu içiyoruz, aynı topraklarda büyüdük, aynı bakkaldan aynı çikolatayı yiyoruz. Aynı müzikleri başka sözlerle söylüyoruz sadece, dertlerimiz bile aynı; bu düşmanlık niye?
Neyse politikayı bırakalım, işimize bakalım. Arto Tunçboyacıyan, Onno Tunç'un kardeşi. Dinlediğimiz bazı şarkılarda onun izini de görmek mümkün. Armenian Navy Band adlı grup ise 12 Ermeni müzisyenin birleşmesiyle kurulan bir grup. Grup hakkında detaylı bilgiyi şu adresten de alabilirsiniz.
Kendileriyle tanıştığımız "How Much Is Yours" albümünü de anlatalım: Harika! Etnik müzikleri sevenlerin mutlaka denemesi gerektiğini söylüyorum. Sevmeyenlerin de "Let Factories Open" şarkısıyla bir giriş yapmaları değişik bir deneyim olabilir. Youtube linkini verelim:
http://www.youtube.com/watch?v=3mV5FcWw-t0
1 yorum:
ya ben bu julide'yi dinleyemiyorum fizy'den ne olacak simdi? calismiyor calismiyor.
Yorum Gönder