Kütüphaneleri severim, ders çalışmak dışında tabi ki. Amaçsızca içinde kaybolmak, kağıt kokuları mide bulandırana kadar orada pineklemek hakikaten iyi bir vakit geçirme amacı olabilir. Buna da beni alıştıran ortaokul ve lisedeki dönem ödevleri. O abidik gubidik ödevleri önce
Eskişehir İl Halk Kütüphanesi'nde yapmaya başladık, sonra da
Anadolu Üniversitesi Kütüphanesi'nde. Dönem ödevi diye ne yaptığımı zerre hatırlamıyorum ama dersten kaçıp kitapları ya da arşivleri karıştırmaya başladığımda ne kadar mutlu olduğum hala hafızamda.
Özellikle Anadolu Üniversitesi'nin kütüphanesi arşiv bölümü gibisini ben hala görmedim. 4. katta dergiler, 5. katta günlük gazeteler arasında nasıl kaybolurduk rahmetli kuzenle ya! Çocukluğumu, ilk gençliğimi paylaştığım adama selam olsun buradan.
Sonra geldik İstanbul'a. Boğaziçi Üniversitesi'nin de güzel bir kütüphanesi var fakat orası kafada hep ders çalışma yeri olarak kalacak belli. Bir de gazeteler konusunda pek başarılı sayılmazlar. Taranmış hallerine bilgisayar ekranından bakmak pek cezbetmiyor insanı. Ayrıca adet de pek iyi değil.
Bundan 5-6 sene evvel, Lig tarihi için yapılan bir araştırmaya yardımcı olmak adına yapılan çalışmada tanıştım Atatürk Kitaplığı'yla. Taksim Meydanı'nın yanıbaşında, Gezi Parkı'nın arkasında, muhteşem manzarası ve ferah ortamıyla pek güzel pek sakin bir yerdi. Tek kötü yan gazetelerin açıkta olmaması, istek listenizi yazıp memurlara vermeniz ve gazetelerin gelmesini yarım saat beklemeniz.
Geçenlerde yine bir araştırma yapmam gerekti, ama epeydir buranın kapalı olduğunu biliyordum. Ailemizin kütüphanecisi Şener abiye danıştık tabi. Şansa bak, 3 Mart'ta tekrar açılmış, ben de bu haftasonu ziyaret ettim bu güzel yeri.
Neyse, her yer yenilenmiş, boyanmış, mobilyalar değişmiş, gazetelerin ciltleri elden geçmiş, ayrıca taramalar başlamış, her şeyin arşivlenmesi geliştirilmiş; daha da güzel bir yer haline gelmiş. Yakın tarihi seven, eski gazete sayfaları arasında kaybolmak isteyenlere naçizane bir tavsiyemiz olsun.
